Dla niektórych typów kołnierzy metalowych, zwłaszcza tych przeznaczonych do pracy w warunkach wysokiego ciśnienia, wysokiej temperatury lub w krytycznych zastosowaniach, obróbka cieplna po spawaniu (PWHT) jest nie tylko zalecaną praktyką, ale kluczowym krokiem w zapewnieniu integralności i trwałości połączenia. PWHT, znana również jako odprężanie, to kontrolowany proces nagrzewania, wygrzewania i chłodzenia spawanego elementu w celu złagodzenia naprężeń szczątkowych i poprawy właściwości mechanicznych spoiny i otaczającej strefy wpływu ciepła (HAZ).
Spawanie, ze względu na swoją naturę, wprowadza znaczne naprężenia termiczne do metalu. Gdy stopiony metal spoiny krzepnie i stygnie, kurczy się, działając na otaczający materiał rodzimy. To nierównomierne nagrzewanie i chłodzenie powoduje:
Naprężenia szczątkowe: Są to naprężenia wewnętrzne "zamknięte" w materiale nawet po usunięciu sił zewnętrznych (takich jak ciepło spawania). Wysokie naprężenia szczątkowe mogą prowadzić do:
Zniekształceń i wypaczeń: Wpływających na płaskość kołnierza, utrudniając prawidłowe osadzenie uszczelki.
Pęknięć: Szczególnie w podatnych materiałach, naprężenia szczątkowe mogą prowadzić do opóźnionego pękania wodorowego lub pękania korozyjnego naprężeniowego.
Zmniejszonej trwałości zmęczeniowej: Wysokie naprężenia szczątkowe mogą działać jako obciążenia istniejące, zmniejszając zdolność materiału do wytrzymywania obciążeń cyklicznych.
Zmian w mikrostrukturze i właściwościach mechanicznych: Szybkie nagrzewanie i chłodzenie podczas spawania mogą zmienić mikrostrukturę metalu spoiny i HAZ, czasami prowadząc do powstania twardszych, bardziej kruchych obszarów.
PWHT rozwiązuje te problemy poprzez:
Odprężanie: Nagrzewanie spawanego kołnierza (lub szyjki spoiny kołnierza przyspawanego do rury) do określonej temperatury (poniżej temperatury przemiany), utrzymywanie go tam przez określony czas, a następnie powolne chłodzenie pozwala na ponowne ułożenie atomów w metalu. Zmniejsza to lub redystrybuuje wewnętrzne naprężenia szczątkowe, czyniąc element bardziej stabilnym i mniej podatnym na zniekształcenia lub pękanie.
Poprawę wytrzymałości i plastyczności: W przypadku niektórych stali stopowych, PWHT może odpuszczać twarde, kruche mikrostruktury powstałe podczas spawania, poprawiając ich wytrzymałość i plastyczność. Jest to szczególnie ważne w przypadku zastosowań, w których kruche pękanie jest problemem (np. zastosowania niskotemperaturowe).
Usuwanie wodoru: PWHT może ułatwić dyfuzję uwięzionego wodoru ze spoiny i HAZ, zapobiegając opóźnionemu pękaniu wodorowemu, co jest istotnym problemem w przypadku niektórych stali o wysokiej wytrzymałości.
Wymóg PWHT jest zazwyczaj podyktowany przez:
Rodzaj materiału: Powszechne dla stali stopowych (np. stali chromowo-molibdenowych, takich jak ASTM A182 F11, F22) stosowanych w warunkach wysokiej temperatury lub niektórych stali węglowych (szczególnie grubszych przekrojów). Stale nierdzewne generalnie nie wymagają PWHT do odprężania, ale mogą przejść wyżarzanie ujednolicające w celu uzyskania odporności na korozję.
Grubość: Grubsze przekroje są bardziej podatne na wysokie naprężenia szczątkowe i często wymagają PWHT. Kody spawalnicze (np. ASME B31.1, B31.3, ASME Sekcja VIII) określają minimalne grubości, powyżej których PWHT jest obowiązkowa dla niektórych materiałów.
Warunki eksploatacji: Zastosowania obejmujące wysokie ciśnienie, wysoką temperaturę, obciążenia cykliczne lub środowiska korozyjne, w których istnieje ryzyko pękania korozyjnego naprężeniowego, często wymagają PWHT.
Wymagania kodowe: Różne międzynarodowe i branżowe kody spawalnicze i dla zbiorników ciśnieniowych (np. ASME Boiler and Pressure Vessel Code, normy API) nakazują PWHT w oparciu o materiał, grubość i eksploatację.
Kontrolowane nagrzewanie i chłodzenie: Szybkość nagrzewania i chłodzenia musi być starannie kontrolowana, aby zapobiec nowym naprężeniom lub pękaniu.
Jednolitość temperatury: Cała strefa spoiny musi być nagrzewana równomiernie.
Sprzęt: PWHT można przeprowadzać w dużych piecach lub przez lokalną obróbkę cieplną (np. za pomocą elektrycznych elementów grzejnych oporowych lub cewek indukcyjnych wokół spoiny).
Koszty i logistyka: PWHT zwiększa koszty i czas procesu produkcji i wytwarzania.
Podsumowując, w wielu krytycznych zastosowaniach integralność kołnierza metalowego nie jest kompletna, dopóki nie przejdzie obróbki cieplnej po spawaniu. Ten istotny proces metalurgiczny przekształca potencjalnie naprężoną i kruchą spoinę w bardziej stabilne, wytrzymałe i trwałe połączenie, zasadniczo zwiększając bezpieczeństwo i długoterminową niezawodność całego systemu rurociągowego.
Osoba kontaktowa: Ms.
Tel: 13524668060